In dit verslag vertel ik over een onderwerp waarvan ik niet goed wist wat ik er mee zou doen. Toch heeft dit geval mij erg bezig gehouden en heb ik besloten er een apart verslag van te maken dat je hieronder kunt lezen.

Ontmoeting met Brian en zijn gokverslaving

Ik ontmoet regelmatig nieuwe mensen aan de pokertafel, bij het spelen op één van de gokkasten of gewoon via anderen. Zo heb ik ook Brian leren kennen via een bekende van mij. Brian is een jongeman, iets jonger als ik, maar ziet er nog piepjong uit. Hij vertelde mij dat hij daarom ook nog single is, omdat de dames altijd denken dat hij te jong is.

Regelmatig heb ik met Brian staan praten. Hij hangt vaak rond de pokerroom of een speelautomaat. De eerste dagen was het een vrolijke en gezellige jongen. Een ‘normaal’ persoon in Vegas. Hij woont niet in deze stad, maar is er voor langere tijd op vakantie.

Pawnshop

Gedurende de week begint Brian er wat verfomfaaider uit te zien. Hij lijkt niet helemaal fris meer en ziet er ook moe uit. Tijdens het kletsen en het spelen op de speelautomaten zie ik dat hij een Platinum M-life card heeft. Deze kaart is alleen weggelegd voor grote gokkers, dus hij moet best veel spenderen hier.

Pawn shop

Hij vertelt het een en ander over zijn achtergrond. Stamt af van de Eskimo’s, is single en komt regelmatig naar Vegas. Nadat ik zo een paar keer met hem heb staan praten vertelt hij mij dat hij naar de Pawn shop moet. Hij heeft geen geld meer en wil zijn iPhone verpanden. Hij heeft wat geld nodig. Maar dan moet hij daarheen lopen, want geld voor de taxi heeft hij natuurlijk ook niet meer. Ik hoor het een beetje gelaten aan.

Later die dag zie ik hem weer. Hij vertelt dat hij wat geld heeft gekregen voor zijn iPhone en dat hij maar eens contact gaat zoeken met zijn moeder. Binnenkort komt zijn loon weer binnen en hij wil haar vragen wat geld over te maken. Dan kan hij binnenkort zijn iPhone en laptop weer terughalen bij de Pawn shop, anders is hij deze spullen echt kwijt.

Al het geld is weer op…

20 dollar biljetten

Het geld wat hij heeft gekregen zie ik hem in de billbreaker stoppen, zodat hij allemaal briefjes van 20 dollar heeft. Langzaamaan verdwijnen deze in de gokkasten. Ondertussen laat hij mij op zijn andere telefoon zien, op de Mlife website, hoeveel geld hij er het afgelopen jaar doorheen heeft gespeeld en gewonnen heeft. In totaal heeft hij meer dan 55.000 dollar in de gokkasten gegooid. Hier en daar heeft hij ook wel wat gewonnen, maar daar heeft hij natuurlijk ook weer mee gespeeld of gepokerd.

Al snel heeft hij al zijn geld weer in de automaten verspeeld. Hij vertelt dat hij moe is en ik vraag hem tussen neus en lippen door of hij dan niet zo goed geslapen heeft. Hij zegt vervolgens dat hij nooit een kamer neemt hier in Vegas. Hij slaapt op het vliegveld, een bankje of ergens op de casinovloer op een stoel. Daarnaast laat hij weten dat hij heel goed weet dat hij niet goed bezig is zo en dat hij eigenlijk niet meer naar Las Vegas moet komen.

Had ik misschien meer moeten doen?

Ik weet me niet goed een houding te geven bij deze jongeman. Ik vind het triest dat hij in deze situatie zit, maar weet ook niet wat ik moet doen om hem te helpen. Ik ga hem geen geld lenen, want dat gaat toch zo de gokkasten weer in. Hij probeert mensen zo ver te krijgen om hem te ‘staken’ voor het pokeren. Een van de delers heeft me ook met hem zien praten en waarschuwt me voor hem. “Geen geld lenen aan hem, want je krijgt het niet terug!”, zegt hij.

Je hoort wel vaker over mensen die al hun geld vergokken in Vegas, maar van zo dichtbij had ik het nog niet meegemaakt. Niet bij iemand die ik dus van wat dichterbij ‘ken’. Ik weet ook niet wat ik er mee moet. Ik kan me niet goed voorstellen hoe iemand het zo ver laat komen, aangezien ik zelf prima mijn grenzen daarin weet te stellen. Ik weet dat de één zich makkelijker mee laat voeren in het spel dan de ander, maar het blijft triest om te zien.

Ik ben niet op zijn verborgen verzoeken om geld ingegaan. Hij durfde mij het blijkbaar niet rechtstreeks te vragen. Ik ben ook ‘gewoon’ met hem omgegaan, zoals ik met iedereen omga als ik in Vegas ben. Toch vraag ik me nog steeds af of ik nog meer had kunnen doen of zeggen….