Ik word wakker van lawaai op de gang. Er wordt op verschillende deuren geklopt. Het is 12 uur. Gelukkig ben ik nog niet helemaal wakker en ik draai me nog een keer om. Fijn dat de floorman vanmorgen vroeg nog die late checkout heeft geregeld.

Late checkout??

Luttele momenten later wordt er ook op mijn kamerdeur geklopt, een medewerkster van Excalibur staat met een lijst op een clipboard voor mijn deur. Ze vraagt waarom ik de kamer nog niet heb verlaten. Nu begin ik dan echt goed wakker te worden. Ik leg haar uit dat er een late checkout voor me is geregeld en dat ik dus nog niet van mijn kamer hoef te zijn.

Ze kijkt op haar lijst en vertelt mij dat dat bij haar niet bekend is. Ik vertel dat het vanochtend vroeg nog is geregeld vanuit de pokerroom en dat haar lijst misschien niet helemaal up-to-date is. Ik maak aanstalten om de kamerdeur weer dicht te doen. Ze kijkt me nog een keer aan en draait zich om. Zal best, denk ik dan, het is toch echt geregeld en sluit de deur.

Ik klim weer in bed, maar natuurlijk kan ik, nu ik klaarwakker ben, de slaap niet meer vatten. Ik baal, ik ben moe en had graag nog even verder geslapen, maar het is niet anders. Ik check mijn telefoon op berichten en lees het een en ander door. Nu kan ik ook meteen op de tv wel even mijn rekening bekijken. Die ziet er goed uit. Via de pokerroom heb ik nog een leuke korting gehad. Door de korting heb ik de laatste nacht (een dure weekendnacht) nog lekker gratis gekregen, daarnaast is ook nog een deel van de resortfees gewaived. Een lekkere meevaller! Straks nog even langs de Mlife-desk om te kijken of die verder nog iets kunnen doen.

Inpakken

Ik rommel nog wat op de kamer, douche uitgebreid en pak de laatste spulletjes bij elkaar. Ondertussen app ik Bonsjans. Wat gaat hij straks nog doen en waar spreken we af? Pakt hij de taxi naar het vliegveld of gaat hij met mij mee in de huurauto? We spreken af bij de lift, om samen naar de Mlife-desk te gaan en daar de rest af te spreken. Hij wil in ieder geval graag meerijden naar het vliegveld.

Helaas kunnen ze bij de Mlife-desk niets meer voor mijn rekening doen, daarvoor heb ik niet genoeg op de slots gespeeld. Bonsjans krijgt nog wel wat korting. We besluiten om onze koffers op te gaan halen en uit te checken. De koffers kunnen vast in de auto, dan hoeven we daar niet mee te blijven slepen. We lopen dan ook terug naar de kamers om alle spullen te halen.

Op de kamer loop ik alles nog even na. Heb ik alles ingepakt, opgeruimd en leeggehaald? Ben ik niets vergeten? Heb ik al mijn waardevolle spullen in mijn rugzak? Ik probeer uit te checken via de tv, maar dat lukt niet. Dat schijnt maar tot een bepaalde tijd te kunnen. Helaas moet ik dan straks toch nog maar even langs de receptie. Onderaan bij de lift komt Bonsjans ook net aangelopen. We slepen onze koffers mee naar de parkeergarage achter Excalibur en stoppen onze koffers in de kofferbak. De waardevolle spullen nemen we weer mee.

Uitchecken

We lopen meteen naar de receptie om uit te checken. Bonsjans lift hier mee op mijn pearl Mlifecard, zodat we niet hoeven aan te sluiten in de lange(!) rij. Het uitchecken is al snel geregeld en we lopen richting de pokerroom.

Het is niet zo druk, dus we kunnen meteen aan tafel. Op dat moment zijn er, op de delers na natuurlijk, niet veel bekenden aanwezig. We spelen een rustig potje poker. Bonsjans vertelt me dat hij nu wel weer klaar is met Vegas. Hij wil graag naar huis, helaas weer met verlies. Hij heeft nog wat honger en loopt naar de foodcourt om wat te eten te halen.

Laatste uurtjes in Vegas

Dan begint het vervelende gevoel weer op te komen, mijn laatste uurtjes in Vegas. Ik heb dan ook helemaal geen honger… Een aantal van de delers vragen me wanneer ik vertrek. Ik vertel dan ook dat dit mijn laatste momenten in Vegas zijn voor deze reis. Ook wordt mij gevraagd wanneer ik terugkom. Dat weet ik nog niet, ik heb nog geen nieuwe plannen gemaakt.

Dan komt Kyle aangelopen en komt naast me zitten aan de pokertafel. Ik zit ook nog wat met hem te kletsen. Het is gezellig aan tafel, maar toch blijft dat nare gevoel. Ik voel me wat vreemd en raar om Vegas straks weer voor een lange tijd te moeten verlaten. Ook Bonsjans komt weer aan tafel zitten.

Niet veel later voel ik een paar handen op mijn schouders. Een van mijn Amerikaanse vrienden is nog speciaal voor me langs gekomen. Hij vraagt me of ik zin heb om te gaan eten bij The Mirage, dan kunnen we nog even kletsen. Maar daar heb ik niet zo’n zin in. Ik wil helemaal nergens heen nu en ik heb ook zeker geen honger. Hij lijkt het wel te begrijpen, we staan nog een tijdje te kletsen.

Afscheid nemen

En dan komt het moment om afscheid te nemen. Ik cash mijn chips in en ga de pokerroom rond. Ik krijg verschillende knuffels, handdrukken en goede wensen voor de lange terugreis. Dan moet ik toch altijd wel weer even slikken en voel toch wat tranen prikken in mijn ogen. Ook al is het geen vaarwel, het is toch altijd weer raar om iedereen gedag te zeggen en zo lang niet meer te zien. Wel fijn dat er een aantal mensen zijn die vrienden zijn geworden en waar ik ook in Nederland nog contact mee heb.

Ik pak mijn spullen en check of ik niks ben vergeten. Bonsjans en ik lopen naar de auto, vrij stilletjes, ik heb even totaal geen zin om te kletsen nu. We stappen in de auto en gaan op weg naar het vliegveld, we moeten nog even de tank volgooien en stoppen bij het tankstation op de hoek tegenover Excalibur. De rit verloopt goed, alleen hebben we een korte omweg moeten maken omdat ze op verschillende plekken met de weg bezig zijn.

Zonder problemen komen we bij het verhuurbedrijf aan en sluiten we aan in de rij om de auto te parkeren. We worden al snel geholpen. De streepjescode wordt door een medewerker gescand, we pakken de koffers en de handbagage uit de auto en lopen deze nog een keertje na. Ik krijg netjes een geprint bonnetje en we kunnen weer op weg. Bonsjans en ik lopen naar de shuttlebus die ons naar het vliegveld zal brengen. We kunnen gelijk instappen.

Op het vliegveld

Niet veel later komen we aan op het vliegveld. We lopen meteen door om de koffers in te checken. De boardingpasses hebben we afgelopen avond al uitgeprint, dus dat is al snel geregeld. We gaan dan ook meteen maar door de security check. Ook dat verloopt vrij soepel, als je al het uitpakken van de elektrische apparaten niet meetelt.

Een aantal bekenden hebben dezelfde terugvlucht als wij, dus Bonsjans appt om te kijken waar ze zijn. Ik volg wat stilletjes, ze zitten ergens in een restaurantje vlakbij de gate. Omdat alles voorspoedig verlopen is zijn we dan ook ruim op tijd voor de vlucht. We zoeken de beide heren in het restaurantje op. Ze hebben net wat gegeten en zitten nu reviews te schrijven. Ik geef aan dat ik even doorloop naar het toilet.

Na het toiletbezoek heb ik niet zo’n zin om terug te lopen naar de heren, ik zoek dan ook een rustig plekje op om te kunnen zitten. Heb nu even niet zo’n behoefte om te kletsen of mensen om me heen. Ik blijf daar rustig zitten en kijk wat om me heen. Toch gaat de tijd snel voorbij en steeds meer mensen lopen mij voorbij richting de gate, ook de drie heren zie ik voorbij lopen. Ik pak dan ook rustig mijn spullen weer bij elkaar en wandel achter ze aan.

Terugvlucht

Op gegeven moment kom ik bij Bonsjans. Hij heeft nog even de Wheel of Fortune gokkast aangestampt en een leuke prijs gewonnen. Hij gaat naar een medewerker om zijn bonnetje in te cashen. Er staan hier geen automaten waar je deze bonnetjes kunt inleveren voor geld. Het wordt met de hand gedaan en dat kost even wat tijd. Niet veel later kunnen we boarden.

Tsja wat valt er over de vlucht te vertellen. Het vertrek blijft een lastig moment voor mij, bij de opstijging is het dan toch echt afgelopen met de vakantie. Ik laat mijn Amerikaanse vrienden, oud en nieuw weer achter. Weer terug naar het gewone leven. Het kost me altijd weer even om daar aan te wennen. Maar toch ook zeker ben ik blij dat ik weer terugga naar mijn gezinnetje. Het werk dat weer staat te wachten, tsja dat heb ik niet zo gemist. Bij het daadwerkelijke opstijgen voel ik dan toch ook wel weer even een paar traantjes prikken en ik krijg toch wel een beetje natte wangen.

Bonsjans vraagt me iets, maar ik heb het niet verstaan en ben ook even niet in staat om te antwoorden. Hij laat me verder met rust. Ik kijk een filmpje en heb wat zitten haken. Na een tijd vraag ik mijn buurvrouw of ik even mag passeren, want ik wil mijn benen even strekken en naar het toilet.

Ik loop dan ook wat rond en klets met mensen die ook rondlopen of bij het toilet staan te wachten. Als ik terug kom bij mijn rij stoelen zie ik dat mijn stoel bezet is. Bonsjans is op mijn stoel gaan liggen en lijkt te slapen, haha 😀

Kletsen met de steward

Op de terugweg kom ik door het keukentje. Daar zit een van de stewards met een verveelde blik in de krant te kijken. Als ik voorbij kom lopen slaat hij de krant neer en vraagt of ik nog iets nodig heb. Ik vertel het geval van mijn bezette stoel. Hij klopt op de neerklapbare stoel naast zich. Ik ga naast hem zitten en we raken aan de praat.

De meeste mensen in het vliegtuig liggen te slapen, dus de bemanning heeft het rustig. De steward vertelt me over de shifts die ze hebben en dat ze ook wat tijd hebben om daadwerkelijk te gaan slapen. Ze blijken daar een speciaal kamertje voor te hebben. Hij vraagt me waar ik naar toe ga en hoe mijn vakantie is geweest.

We zitten een hele tijd gezellig te kletsen over van alles en nog wat, geaardheid (hij vertelde me over zijn ‘uit de kast komen’), geloof, vakantie, vrienden. Het is een vriendelijke vent en hij biedt me van alles aan waaronder snacks en maaltijden uit de eerste klas die niet zijn gebruikt.

Op een gegeven moment vraagt hij of ik ook alcohol drink, waarop ik bevestigend antwoord, maar aangeef dat ik er nu geen behoefte aan heb. Hij staat op, pakt een plastic tasje en begint deze te vullen met allemaal kleine flesjes alcohol. Hij geeft deze aan mij, maar drukt me op het hart om niet te vergeten ze straks in Londen nog in een doorzichtig afsluitbaar tasje te doen, anders nemen ze deze in bij de security check.

Londen nog en dan naar huis

Inmiddels zijn er alweer een flink aantal uren verstreken en landen we op Londen. De overstap, security check en alles verloopt voorspoedig. Na nog wat wachten vertrekken we op tijd naar Amsterdam, waar we al snel weer kunnen landen. Ook hier verloopt alles voorspoedig. Alle bagage is goed meegekomen.

Dan is ook hier het moment van afscheid nemen gekomen. Bonsjans, de andere bekenden en ik zeggen elkaar gedag bij de bagageband en gaan ieder onze eigen weg. Sommigen worden opgehaald. Ik loop naar de trein. Op het eindstation word ik opgehaald door mijn man. Terug naar het ‘gewone leven’… 🙁

Ik wil iedereen bedanken die mijn reisverslagen hebben gelezen. Ik hoop dat je het leuk hebt gevonden. Komende november zal ik weer afreizen naar Las Vegas en ook dan zal ik weer een aantal leuke verslagen schrijven over wat ik allemaal meemaak in deze bijzondere stad. Bedankt!

Overzicht reisverslagen SubAqua in Las Vegas Maart 2016

Dag 1A – Ibis Budget, inchecken en een lange vliegreis voor de boeg
Dag 1B – Wandelen naar Excalibur, pokeren en Pai Gow in het Luxor
Dag 2 – Buffet bij Red Rock, helikoptervlucht, poker en een vechtpartij
Dag 3 – Wisselen van hotels, Fremont Street bezoeken en een gokje wagen
Dag 4 – Ontbijten, donuts eten en vliegen boven Fremont Street
Dag 5 – Resortfees en freeplay, pokeren en een bezoek aan Hooters
Dag 6 – Ziek? Problemen met Mlife kaart, pokeren natuurlijk en ‘English only’
Dag 7 – Trip naar Valley of Fire, gedoe met Mlife en een potje poker
Dag 8 – Pokeren, bezoek aan de pokertafel en de show Zarkana
Dag 9A – Geen spread limit, shots aan de pokertafel en op tijd naar bed
Dag 9B – Brian en zijn gokverslaving
Dag 10 – The Neon Boneyardpark, pokeren en een late checkout
Dag 11 – Late checkout? Afscheid nemen en weer naar huis